Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

πολιτοκρατικόν σύστημα των Ελλήνων



Η αρχή ...διπλούν πράγμα εστίν.έχει γάρ και έργα και αξίωμα.
Αξίωμα μεν της αρχής η εξουσία και αυτό το είναι άρχοντα και η παρά των πολλών θεραπεία.
Έργα δε της αρχής το βοηθείν τοις αδικουμένοις ,το κωλύειν τους αδικούντας και το διανυκτερεύειν εν ταις κοιναίς των πραγμάτων φροντίσι.
(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσοστομος)

Αν υπολογίσουμε οτι το βοηθείν και το κωλύειν που γίνονται κατά τη διάρκεια των εργασίμων ωρών, και προσθέσουμε και τη διανυκτέρευση, συνάγουμε οτι ο άρχοντας δεν θα κλείνει μάτι για να είναι δούλος των δούλων του. Θα είναι αφιερωμένος εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο στο κοινό καλό. Έτσι μας διδάσκουν ο Χρυσόστομος και ο Μακρυγιάννης -σε αντίθεση με ονειροπόλα σχήματα ου-τοπικά, της καταργήσεως κάποτε της αξουσίας-, οτι πάντοτε θα υπάρχει εξουσία και αρχή, όμως δεν θα έχει θεράποντες-υπηκόους αλλά και έργα: το διανυκτερεύειν υπέρ των αδυνάτων....




Κάποτε το άρχειν και το άρχεσθαι υπήρχαν μαζί στα ίδια πρόσωπα, "αλλήλων ισόδουλοι,αλλήλων κύριοι" κατά τον Μέγα Βασίλειο. Συνεχωρήθη λοιπόν να μερισθούν το άρχειν και το άρχεσθαι: αλλά λίγο...Γιατί αν δεν υπάρχει ένας επιστάτης στο εδω και τώρα οι άνθρωποι θα καίνε ο ένας τον άλλο ,παραναλώματα της απληστίας και της αρχομανίας τους.Με τι προυποθέσεις όμως;
Μία με δύο σκέλη:αφενός η αρχή πρέπει να κωλύει την άδικη ορμή του δυνατωτέρου εναντίον αυτού που είναι απο κάτω και αφετέρου να διανυκτερεύει στη φροντίδα των κοινών.



"αι γαρ πλεονεξίαι των πλουσίων απολλύουσιν την πολιτείαν ή αι του δήμου".(Αριστοτέλης πολιτικά)
Διότι οι πλεονεξίες των πλουσίων είναι πιο επικίνδυνες απο των φτωχών, γιατί έχουν τη δύναμη να καταστρέφουν το πολίτευμα, περισσότερο απο όσο των πτωχών.
Ο σοσιαλισμός , ως αίρεση χριστιανική , προχώρησε σε μια εβραικής προελεύσεως αντίληψη:
το προλεταριάτο-δήμος είναι απαλλαγμένο αμαρτιών και κακίας , προορισμένο για την σωτηρία του κόσμου, έτσι συμπαγώς και αδιακρίτως, ενω η αστική τάξη και το καφάλαιο βρίθουν κακών.. όμως ο Αριστοτέλης βεβαιώνει πως ο δήμος-λαός, φτωχός έχει και αυτός πλεονεξία. όλα προέρχονται απο την Ιλιάδα, το "σχολείον αρετής", όπως έλεγε ο Μέγας Βασίλειος, το μέγα αυτό πανδιδακτήριον της ελληνικής σκέψης.



..Αυτό που εγώ ονομάζω πολιτοκρατικόν σύστημα των Ελλήνων βασικό σκέλος έχει την αντιμετώπιση του πλούτου. Αφου δεν κυριάρχησε το "ην αυτοίς άπαντα κοινά" η κοινοκτημοσύνη των Αποστόλων και οι χριστιανικές κοινωνίες νικήθηκαν απο την ανθρώπινη απληστία, ήρθε ο Χρυσόστομος να επαναλάβει πληρέστερα μια φράση του Σοφοκλή απο την Αντιγόνη:
"ουκ έστι μη αδικούντα πλουτείν"
Με εξαιρετική ευστοχία συνδυάζει κυνική διαύγεια και αμείλικτη εκδοροσφαγή της δομικής, οντολογικής φύσης των πλουσίων: δεν μπορεί κανείς να πλουτήσει χωρίς να αδικήσει! Απόλυτο.



Κώστας Ζουράρις "Να την χέσω τέτοια λευτεριά οπού θα κάμω εγώ εσένα πασιά"

Την Κυριακή λοιπόν ας θυμηθούμε ποιοί μας έκαναν ανθρώπους, με ποιό "τρόπο" μας έκαναν και το κυριώτερο γιατί συνεχίζουμε να τους αποκαλούμε προγόνους , εμείς τα νόθα τέκνα της Εσπερίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου